Ως άνθρωποι (= πνεύμα + ψυχή + σώμα) αποτελούμε θαύματα κινούμενα και *παρακινούμενα! Κινούμενα γιατί έχουμε την ευλογία να κινούμαστε σε φυσική διάσταση περπατώντας πάνω στην γη επιβεβαιώνοντας έτσι την Θεϊκή ανυπέρβλητη (Ιωάννου Α΄4:9) και αιώνια αγάπη.
Ιωάννου Α’ 4:9
9 ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ.
[μετ.] Έτσι αποδείχτηκε η αγάπη του Θεού για μας: Απέστειλε τον Υιό του το μονογενή στον κόσμο για να μας χαρίσει τη νέα ζωή, αν ενωθούμε μ’ αυτόν.
Ο Θεός φύσηξε την ουσία Του στο ανθρώπινο είδος και τον έκανε «ψυχήν ζώσαν»
(Γένεσις 2:7 ) και αφού «Ο Θεός αγάπη εστί» (Α΄ Ιωάννη 4: 16) και πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. (Κατά Ιωάννην 4:24) και αφού ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο (Γένεσις 1:1, Ησαΐας 42:5)…τοτε
Εν ζωή / άνθρωπος = πνεύμα + ψυχή ζώσα + σώμα = αγάπη = δημιουργός
Μετά φυσικό θάνατο / άνθρωπος = πνεύμα + ψυχή ζώσα + σώμα = αγάπη = δημιουργός
άρα ο Θεός που εστί αγάπη και είναι πνεύμα και είναι πάντα παρών και διάσπαρτος στο σύμπαν και στις υπάρξεις, υπήρχε και θα συνεχίζει να υπάρχει, δηλαδή είναι σε αφθονία… τότε και η αγάπη είναι διάσπαρτη παντού και αποτελεί παροχή αφθονίας μέσα από την ύπαρξη μας αλλά και μέσα σε αυτήν!
Photo by Garon Piceli pexels.com
Ψαλμός 32:13-14
13 ἐξ οὐρανοῦ ἐπέβλεψεν ὁ Κύριος, εἶδε πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων·
14 ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου αὐτοῦ ἐπέβλεψεν ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν,
[μετ.] 13 Από τον ουρανό κοιτάζει ο Κύριος και βλέπει όλους τους ανθρώπους.
14 Από της κατοικίας του τον τόπο εποπτεύει όλους τους κατοίκους της γης.
Ησαΐας 57:15
Τάδε λέγει Κύριος ὁ Ὕψιστος, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν τὸν αἰῶνα, ἅγιος ἐν ἁγίοις ὄνομα αὐτῷ, Κύριος Ὕψιστος ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος καὶ ὀλιγοψύχοις διδοὺς μακροθυμίαν καὶ διδοὺς ζωὴν τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν·
Ο ύψιστος, ο υπέρτατος, αυτός που υπάρχει αιώνια και που Άγιος είναι τ’ όνομά του, λέει:
«Σε τόπο κατοικώ υψηλό και άγιο, μα βρίσκομαι μαζί και με τους συντριμμένους και με τους ταπεινούς, ζωή να ξαναδώσω στων ταπεινών το πνεύμα, ζωή να ξαναδώσω στων συντριμμένων την καρδιά.
Η σημερινή έννοια της αφθονίας: η πολύ μεγάλη ποσότητα σε βαθμό που να καλύπτει εύκολα ή να υπερκαλύπτει τις όποιες ανάγκες.
Η αρχική σημασία της λέξεις αφθονία: ΕΊΥΜ αρχ. < ά- στερητ. + φθόνος, «αυτός που δεν φθονεί / φθονείται, που δεν αρνείται» και επομένως «αυτός που δεν διστάζει να δώσει, ο απλόχερος», άρα και «πολύς, επαρκής».
Πρὸς Κορινθίους Β' 9:6
Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει,
καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει.
[μετ.] Πρέπει να ξέρετε πως όποιος σπέρνει με φειδώ θα έχει λίγη σοδειά·
κι όποιος σπέρνει απλόχερα η σοδειά του θα είναι άφθονη.
Ως υπάρξεις, είμαστε αγάπη και είμαστε επαρκείς και θα συνεχίσουμε να είμαστε
εις τον αιώνα τον άπαντα…
Κατά Ματθαίον 6:13
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
Η αφθονία λοιπόν υπάρχει παντού και πάντα θα υπάρχει, γιατί απλά υπάρχει η αγάπη και αυτά ανήκουν σε όλους, ας μην *παρακινούμαστε λοιπόν από την σημερινή έννοια της αφθονίας γιατί στο τέλος…
Πρὸς Κορινθίους Α' 13
[13.13] νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.
Κείμενο: Μαρία Λαγγαδίτη
Επιμέλεια κειμένου: Άντα Κυριαζή
Πηγή:
"Η ΑΓΑΠΗ" BUSCAGLIA F. LEO, Εκδόσεις Γλάρος
Comments