top of page
Search
Writer's picturetofostotisgnoseos

Η δύναμη της «γλώσσας»!

Σε όλη μας την ζωή μιλάμε! Μιλάμε με φίλους, με συγγενείς, με ξένους!

Μιλάμε στην γλώσσα μας, σε άλλες γλώσσες, μιλάμε με την γλώσσα του σώματος! Άλλοτε ασυλλόγιστα, άλλοτε συγκρατημένα και άλλοτε με έπαρση!


Πυθαγόρας

Η πληγή που δημιουργείται από την γλώσσα είναι πολύ πιο βαθιά από αυτή

που δημιουργείται από το μαχαίρι.

Γιατί, το μαχαίρι τραυματίζει το σώμα, ενώ η γλώσσα τραυματίζει την ψυχή…



Παροιμίαι 12:18

εἰσὶν οἳ λέγοντες τιτρώσκουσι μαχαίρᾳ, γλῶσσαι δὲ σοφῶν ἰῶνται.

[μετ.]Του φλύαρου τα λόγια πληγώνουν σαν το δίκοπο σπαθί

και των σοφών τα λόγια θεραπεύουν.


Ένας από τους σημαντικότερους γλωσσολόγους του 20oυ αιώνα ο Γάλλος

Paul Jules Antoine Meillet, αναφέρει:


«Η γλώσσα αποτελεί σύστημα οπού όλα είναι δεμένα μεταξύ τους»

«La langue est un systeme où tout se tient»


Photo by Aarón Blanco Tejedor on unsplash.com


Ο Απόστολος Παύλος μας μιλά για μία γλώσσα που έχει δύναμη πέρα από κάθε ορατό και αόρατο. Μία γλώσσα που φέρνει ειρήνη όχι μόνο μεταξύ των ανθρώπων αλλά και σε σχέση με το μυστήριο της ύπαρξης μας.


Προς Κορινθίους Α' 13:1

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 13:2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 13:3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.


[μετ.]Αν τις γλώσσες των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. 13:2 Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και ξέρω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε. 13:3 Και αν διανείμω όλα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ,

αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτε δεν ωφελούμαι.


Αυτή την γλώσσα δεν χρειάζεται να την μιλάμε αλλά να την πράττουμε!


Α’ Επιστολή Ιωάννου 3: 18

Τεκνία μου, μὴ ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδὲ τῇ γλώσσῃ, ἀλλ᾿ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ.

Παιδιά μου, ας μην αγαπάμε με τα λόγια και ωραίες φράσεις, αλλά με έργα και αληθινή αγάπη.


Είναι μία γλώσσα οικουμενική. (Οικουμενικός, συνώνυμο = παγκόσμιος)

Μία γλώσσα παγκοσμιότητας, που κατανοεί και προστατεύει την ευημερία

όλων των ανθρώπων και όλης της φύσης. Ο Απόστολος των Εθνών γνωρίζει

την δύναμη της γλώσσας αυτής και μας δείχνει το δρόμο, τον κώδικα.

Η αγάπη αποτελεί όχι μόνο οικουμενικό επικοινωνιακό μέσο αλλά και θεμέλιο για την στήριξη και την ανάπτυξη μας σε μοναδικό - προσωπικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό. Η αποδοχή πρώτα της ατομικής μας μοναδικότητας και το δικαίωμα

του να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, το να του φερόμαστε με πραγματικό ενδιαφέρον, φροντίδα και σεβασμό, είναι στοιχεία που αποτελούν την θεμελιώδη αρχή για την ανάπτυξη μας σε όλους τους τομείς. Η βάση που χτίζουμε πλέον είναι η αγάπη και η αγάπη δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από αυτό που μας περιγράφει

ο Απόστολος Παύλος.

Η βάση αυτή χρειάζεται να διδάσκεται και να εκπαιδεύεται από την παιδική ηλικία ώστε να δίνουμε προτεραιότητα στην μοναδικότητα και την ανακάλυψη της.


Κατά Ιωάννην Ευαγγέλον 14:2

Ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν·

πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν· Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλοί τόποι διαμονής· αν δεν υπήρχαν,

θα σας το ’λεγα. Εγώ πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο.


ΣΧΟΛΙΟ:

…ο ουρανός έχει πολύ χώρο… Είναι λοιπόν λογικό ότι, με το να λέει ότι είναι πολλές οι διαμονές, θέλει να υποδηλώσει, ότι είναι και διαφορετική η τιμή, αφού ο καθένας που θέλει να ζει με αρετή, θα λάβει τον δικό του, κατά κάποιο τρόπο, τόπο και τη δόξα που αρμόζει στα κατορθώματά του…


Ότι υπάρχει είναι διαθέσιμο για ανακάλυψη. Ποτέ δεν είναι αργά!

Αυτή η γνώση προσφέρει στον άνθρωπο την πρόκληση ν’ ανακαλύψει, να ερευνήσει τον εαυτό του. Και αυτό πλέον δεν θα είναι ανταγωνισμός με την ερευνά κάποιου άλλου, αλλά μια προσωπική πρόκληση.


«Η αγάπη και ο εαυτός μας είναι ένα κι η ανακάλυψη του ενός από τα δύο είναι η συνειδητοποίηση και των δύο»


«Όταν έχεις γνώση αποδέχεσαι κι εκτιμάς τον εαυτό σου και την μοναδικότητα σου,

έτσι θα επιτρέψεις και στους άλλους να το κάνουν αυτό»


Leo Buscaglia, Επίκουρος καθηγητής της κοινωνικής παιδαγωγικής και ψυχολογίας, συγγραφέας, ομιλητής.


Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας αγαπάμε και τους άλλους χωρίς ετικέτες, με υπευθυνότητα, με συναισθηματικότητα και δύναμη.


Κείμενο: Μαρία Λαγγαδίτη

Επιμέλεια: Άντα Κυριαζή



Πηγη

«Η αγάπη», LeonardoBuscaglia Εκδόσεις Γλάρος

www.sostis.gr

el.wikipedia.org

www.orthodoxoiorizontes.gr

34 views0 comments

Σχόλια


bottom of page