Βαδίζοντας στην ζωή, συνεχίζουμε να παίζουμε το παιχνίδι του κυνηγητού όπως όταν ήμασταν παιδιά. Με δέος τρέχαμε ο ένας μπροστά και άλλος πίσω και γελούσαμε και διασκεδάζαμε, αγαπούσαμε και ήμασταν χαρούμενοι. Μεγαλώνοντας όμως κάναμε το παιχνίδι αγγαρεία, ξεχάσαμε να διασκεδάζουμε, ξεχάσαμε να αγαπάμε, ξεχάσαμε να ωριμάζουμε!
Συνεχίσαμε να κυνηγάμε την γνώση, να κυνηγάμε την δουλειά, να κυνηγάμε όσα βλέπουν τα μάτια! Πάψαμε όμως να κυνηγάμε την αγάπη, την αγάπη για γνώση, την αγάπη για εργασία, την αγάπη για όσα δεν βλέπουν τα μάτια!
Απόστολος Πάυλος, Πρὸς Κορινθίους Α' 13
ὅτε ἤμην νήπιος, ἐλάλουν ὡς νήπιος, ἐφρόνουν ὡς νήπιος, ἐλογιζόμην ὡς νήπιος· ὅτε γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾽ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.
Όταν ήμουν μικρό παιδί, μιλούσα σαν μικρό παιδί, σκεπτόμουν σαν μικρό παιδί, συλλογιζόμουν σαν μικρό παιδί. Όταν έγινα άντρας, 1κατάργησα τους τρόπους του νηπίου. Γιατί τώρα βλέπουμε αμυδρά σαν μέσα σε καθρέφτη· τότε όμως θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα η γνώση μου είναι μερική, τότε όμως θα έχω πλήρη γνώση, όπως και ο Θεός ήδη στην εντέλεια με γνωρίζει. Στο τέλος μένουν αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη· και από αυτά το μέγιστο η αγάπη.
(μετάφραση Γιώτα Κριτσέλη, εκδότρια)
"Εξαπάτηση" πίνακας ελαιογραφίας, καλλιτέχνης Μαρία Λαγγαδίτη
Εξαπατηθήκαμε από τις λανθασμένες αξίες και αντί για μέσα αρχίσαμε να κοιτάμε έξω! Πλανευτήκαμε απ’ όσα βλέπανε τα μάτια μας και ξεχάσαμε όσα βλέπει η καρδιά!
Μα όσο και να κυνηγάς στο τέλος μένεις κενός και άδειος, ξαπλώνεις στο κρεβάτι και λογαριάζεις τι λείπει…
Και αυτά που έχεις δεν σου φτάνουν γι’ αυτά που νομίζεις ότι χρειάζεσαι και
όσα μαθαίνεις δεν σου είναι αρκετά για να γνωρίζεις!
Πλάτων, Απολογία Σωκράτους
ἐντεῦθεν οὖν τούτῳ τε ἀπηχθόμην καὶ πολλοῖς τῶν παρόντων· πρὸς ἐμαυτὸν δ᾽ οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι· κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. ἐντεῦθεν ἐπ᾽ ἄλλον ᾖα τῶν ἐκείνου δοκούντων σοφωτέρων εἶναι καί μοι ταὐτὰ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐνταῦθα κἀκείνῳ καὶ ἄλλοις πολλοῖς ἀπηχθόμην...
Από τότε κι αυτός μ᾽ εχθρεύθηκε και άλλοι πολλοί που ήταν μπροστά. Εγώ λοιπόν, καθώς έφευγα, έλεγα με τον εαυτό μου πως απ᾽ αυτόν τον άνθρωπο είμαι σοφότερος· γιατί κανένας από τους δυο μας σχεδόν δεν ξέρει τίποτε ωραίο ή καλό· αυτός όμως νόμιζε πως κάτι ξέρει χωρίς να ξέρει, ενώ εγώ, καθώς δεν ξέρω, έτσι ουδέ νομίζω πως ξέρω. Μου φαίνεται λοιπόν πως απ᾽ αυτόν είμαι λιγάκι σοφότερος δηλαδή τούτο μόνο, πως τουλάχιστο δεν νομίζω πως ξέρω εκείνα που δεν ξέρω. Ύστερα απ᾽ αυτόν επήγα σε άλλον από κείνους που περνούν για σοφότεροι κι απ᾽ αυτόν και τα ίδια πάλι κι απαράλλακτα βρήκα. Και εδώ έγινα πάλι μισητός και σε τούτον και σε άλλους...
Αλήθεια ξέρουμε τι είναι οι αξίες;
Αξία: η σημασία, η σπουδαιότητα που έχει κάτι για τον άνθρωπο.
Λοιπόν; Θέλεις να μάθεις ποιες είναι οι αξίες σου?
Το μόνο που χρειάζεται είναι ν’ απαντήσεις σε μια ερώτηση…
Τι βάζεις πάνω από τα χρήματα? ...
Οι αξίες μας, είναι αυτές που συγκροτούν τις αρχές μας και οι αρχές μας
(σύμφωνα με τα λεξικά), είναι αυτές που βάζουν το θεμέλιο για ένα σύστημα πεποιθήσεων ή συμπεριφοράς ή για μια αλυσίδα συλλογισμών!
Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεται όλο το συνειδητό και ασυνείδητο σου!
Ξέρεις τελικά ξεχάσαμε και κάτι άλλο από αυτό το παιχνίδι που παίζαμε μικροί...
...ότι ήταν ένα παιχνίδι!
Έννοια της λέξεις παιχνίδι ή παιγνίδι
αντικείμενο που προορίζεται για ψυχαγωγία ή διασκέδαση και όχι για άμεση πρακτική χρήση
κάποιος ή κάτι που αφήνεται να καθοδηγείται απόλυτα από άλλον ή άλλους, χωρίς να έχει δική του βούληση.
1. Στο εδάφιο αυτό οι λέξεις νήπιος και ἀνὴρ δηλώνουν περιόδους της ιστορίας, όπως την αντιλαμβάνεται η χριστιανική κοσμοαντίληψη. Η «νηπιακή» περίοδος της ανθρωπότητας ταυτίζεται με την πριν την έλευση του Χριστού εποχή και χαρακτηρίζεται από την αποσπασματική και ατελή ανθρώπινη γνώση («γιατί γνωρίζουμε σπαράγματα μόνο της αλήθειας», «βλέπουμε αμυδρά σαν μέσα σε καθρέφτη»). Η «ανδρική» περίοδος ταυτίζεται με την εποχή που εγκαινιάζει η ενανθρώπιση του Χριστού, η οποία ολοκληρώνεται με τη Δευτέρα Παρουσία και την έλευση της μέλλουσας βασιλείας του Θεού και χαρακτηρίζεται από την πλήρη γνώση («θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο», «θα έχω πλήρη γνώση, όπως και ο Θεός ήδη στην εντέλεια με γνωρίζει»).
Κείμενο: Λαγγαδίτη Μαρία
Επιμέλεια: Άντα Κυριαζή
Πηγές
コメント