Περνάμε καταστάσεις και γεγονότα στην ζωή μας, που μας πληγώνουν, μας φυλακίζουν στις ίδιες μας τις σκέψεις και δεν μας αφήνουν να δούμε την επιλογή, την ομορφιά και την ευλογία της συγχώρεσης.
Η κακιά στιγμή, οι στενάχωρες καταστάσεις και οι πληγές πάντα θα είναι μέρος της ζωής. Πολλές φορές μας πληγώνουν συχνά και άδικα ή έτσι νιώθουμε τουλάχιστον. Πάντα όμως θα έχουμε την δυνατότητα να κρατάμε την αγάπη μέσα μας και να επιλέγουμε κάθε φορά ποιοι θέλουμε να είμαστε και εδώ το μεγαλείο της συγχώρεσης είναι η πιο σοφή επιλογή!
Συγχωρώντας γεγονότα και ανθρώπους στην ζωή μας σημαίνει ότι πρώτα εμείς αναγνωρίζουμε πως έχουμε λάβει μέρος σε καταστάσεις που κι εμείς πληγώσαμε ή αδικήσαμε, οὐδείς ἀναμάρτητος!
Η συγχώρεση φέρνει πνευματική ελευθερία, ειρήνη, γαλήνη και διαύγεια στο μυαλό…
Φωτογραφία Sean Stratton απο unsplash.com
Κατά Ματθαίον 6:14
Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν,
ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος·
[μετ.] «Γιατί, αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας.
Το δώρο της συγχώρεσης μας απελευθερώνει από κάθε βάρος που έχει εγκατασταθεί μέσα μας και αφήνει χώρο στο Θεό να κάνει τις εσωτερικές εργασίες που χρειάζεται ο καθένας από εμάς.
Προς Εφεσίους 4:32
γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς
καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ἡμῖν.
[μετ.] Να φέρεστε μεταξύ σας με καλοσύνη κι ευσπλαχνία, και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο, όπως κι ο Θεός συγχώρησε κι εμάς δια του Χριστού.
Εύκολα μιλάμε και γράφουμε για την συγχώρεση αλλά οι πνευματικές πληγές που μένουν μέσα μας πολλές φορές δεν μας αφήνουν περιθώρια για να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να συγχωρέσουμε. Η συγχώρεση αποτελεί θεραπεία για το πνεύμα, για το σώμα και την ψυχή. Είναι δύσκολη αυτή η επιλογή, αλλά είναι πιο δύσκολο η καρδία μας να πνίγεται στην στεναχώρια, ο πιο σοφός τρόπος για να συνεχίσουμε την ζωή μας είναι να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας και να προχωρήσουμε μπροστά.
Ο Θεός μας έδωσε την δυνατότητα να γίνουμε σαν Αυτόν, φύσηξε πνοή από την δική του την ουσία (βλ. άρθρο, Ξεχνώντας την “ουσία” των πραγμάτων). Γνώριζε ότι ως άνθρωποι θα αδικήσουμε και θ΄ αδικηθούμε, όμως μας αγαπάει γιατί είμαστε παιδιά του και δεν θέλει οι πληγές μας να μας κρατάνε πίσω, είτε σε πνευματικό είτε σε φυσικό επίπεδο. Η πράξη της συγχώρεσης δείχνει ότι ωριμάζουμε πνευματικά και πλησιάζουμε όλο και περισσότερο την θεία μορφή.
Προς Κολοσσαείς 3: 12-13
12 Ἐνδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν,
13 ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω καὶ ὑμεῖς·
[μετ.] 12 Ως εκλεκτοί λοιπόν του Θεού, αγιασμένοι και αγαπημένοι του, αποκτήστε φιλευσπλαχνία, καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία.
13 Να ανέχεστε με υπομονή ο ένας τον άλλο, και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο, κάθε φορά που δημιουργούνται παράπονα ανάμεσά σας. Όπως ο Χριστός σάς συγχώρησε τα παραπτώματα, έτσι να κάνετε κι εσείς μεταξύ σας.
Κείμενο: Μαρία Λαγγαδίτη
Επιμέλεια κειμένου: Άντα Κυριαζη
Πηγή
www.bible.com Καινή Διαθήκη, με σύντομη ερμηνεία (Απόδοση στην κοινή νεοελληνική) ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ -Έκδοση Τρίτη, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ» ΑΘΗΝΑΙ 2013
コメント